جنبش های اجتماعی و امید

پدیده­‌های اجتماعی از‌جمله جنبش‌­های اعتراضی را باید همچون موجودات زنده‌­ای قلمداد کرد که در فرایند تحول خود دست‌خوش تغییرات جدی می‌شوند. این تغییرات در طول حیات سیاسی و اجتماعی هر ملت اشکال نوین و تظاهراتمتفاوتی خواهند داشت و مضامین، ارزش‌ها، معیارها و روابط درون آنها دائماً  تغییر می‌کند. نظام­‌های سیاسی یا تمایلی به فهم این دگر‌گونی­‌ها ندارند یا اساساً از هشیاری لازم برای درک آن­ها برخوردار نیستند. نیروهای سیاسی هم که چشم‌انداز، استراتژی و ملاک‌های دوری و نزدیکی‌شان از سایر نیروها کاملاً متأثر از ارزیابی و شناختی است که از جنبش­‌های اعتراضی دارند ازاین خطا مصون نیستند. برای شناخت تحولات آینده ایران چاره ای جز توجه به این پویایی جامعه و جنبش های اجتماعی نیست. (ناشر)