رویاهای شرقی- غربی/ از رویاهای گیل گمش تا کابوس های نیچه

«رویاهای شرقی -غربی» - از رویاهای گیل‌گَمِش تا کابوس‌های نیچه

”رویاها به‌گونه‌ای شگفت‌انگیز به ما می‌آموزند تا با نرمی و سبکبالی روح خود به جهان‌های دیگر پرواز کنیم و بی‌درنگ، دیگر و دیگرگونه شویم. رویا بهترین گواه این مدعاست که ما، نه محکوم به تن دادن به واقعیت‌های تلخ این جهانیم، و نه محبوس در تنگی قفس تن، و نه برده خواسته‌های خوار خویشتن، بلکه در عالم رویا قادریم چون پروانه‌ای، از پیله تنیده به تن خود رهایی یابیم، با بال‌هایی رنگارنگ از خیال بر شانه‌هایمان، از تنگ‌ترین و تاریک‌ترین سیاهچال‌ها به دوردست‌ترین آسمان‌ها و پهناورترین دریاها و سبزترین سزرمین‌های سرشار از آزادی و هوای تازه پرواز کنیم.

انسان با نوشیدن از چشمه جوشان خیال و پرسهزدن در سرزمین رویاها، همواره جوان می‌ماند؛ گرچه عمری را طی کرده باشد وچه بسا که ما بی‌رویا بسیار زودتر پژمرده و پیر می‌شدیم و افسرده از اندوه وافسوس خوار زمان‌های از دست رفته.“ (ناقد)