چراغ ها را من خاموش می کنم

زویا پیرزاد

داستان در دهه ۱۳۴۰در محله بوارده آبادان رخ می‌دهد. راوی این داستان, زنی ارمنی است به نام `کلاریس آیوازیان` که در این داستان، از روابط خانوادگی خویش، فرزندان دو قلو و دنیای عاطفی آنها و از همسایه‌هایی سخن می‌گوید که اینک در آبادان ـ در خانه‌های سازمانی ـزندگی می‌کنند. تلاش برای انس گرفتن با محیط، بن مایه دیگر این داستان است. موضوع اصلی این داستان یکنواختی زندگی یک زن خانه دار و خستگی از این روند و دل بستن به مرد همسایه ای که فکر می کند دنیای بهتری برای او به ارمغان خواهد آورد و در موازات آن گریزی زده می شود به اوضاع سیاسی آن موقع و تفکرات اجتماعی مردم آن سالها.

زویا پیرزاد نویسنده و داستان نویس معاصر در سال ۱۳۳۱در آبادان از مادری ارمنی تبار و پدری روس تبار به دنیا آمد.در همان جا به مدرسه رفت و در تهران ازدواج کرد و دارای دو پسر است. وی تا کنون برنده جوایز مختلف ادبی در ایران و فرانسه شده است. وی از معدود نویسندگان ایرانی است که تمام آثارش بهفرانسویترجمه شده ‌است.