سال های پشت سر، 3 جلدی

جلد1- یادمانده هایی از ایام جوانی یک توده ای. جلد2- از قزل قلعه تا زندان قصر. جلد3- گریز به اتحاد شوروی.

«اکنون نگارنده اگر کارمندان اداره ثبت و احوال دوره رضاشاه سن او را درست و دقیق ثبت کرده باشند، آخرین ماه های هفتاد و ششمین سال عمر خود را می گذراند. از چهارده پانزده سالگی خویشتن را انقلابی به حساب آورده، به جنبش چپ کشورش پیوسته و دهه ها در کنار فرقه دموکرات آذربایجان و حزب توده ایران رکاب زده است، تا شاید در انقلاب کارگری و برقراری دیکتاتوری پرولتاریا در ایران سهمی داشته باشد. چون چنین می پنداشته و تحقق سعادت و خوشبختی مردم کشورش را در این راه می دانسته است، سه بار به زندان افتاده، نزدیک به هفت سال در کشور شوراها به سر برده و به مردم آن کشور که به خیال شان دارند ساختمان جامعه کمونیستی را پی می ریزند، در حد توان کمک و یاری رسانده است. شاهد افول ستاره سرخ کرملین، ازهم پاشی اردوگاه سوسیالیستی و انترناسیونالیسم پرولتری بوده است و حدود بیست و دو سه سال است در تبعید و مهاجرت به حیات خویش ادامه می دهد.

اینک گذشت زمان، تغییرات و تبدلات عظیم جوامع بشری و صرف بیشترین ایام شصت سال گذشته، به قول خود در مبارزه، در افکار و اندیشه های وی نیز تحولات و تغییرات ژرف و عمیقی پدید آورده است....» (از مقدمه کتاب)