ما هم چون زر می درخشیم، مروری بر زندگی زردشتیان در تبعید

کتاب‌های آذر محلوجیان به مسئله‌ی تبعید می‌پردازد. این‌بار، اوجنبه‌‌ی دیگری از زندگی در تبعید را بررسی می‌کند.

پارسیان هند، اقلیتی کوچک اما مورد احترام، بانفوذ و قدرتمند در جامعه‌ی هند به شمار می‌آیند. آن‌ها نوادگان پناهندگانی هستند که ۱۲۰۰سال پیش برای نجات خود و حفظ دین زردشتی به هند گریختند.

چگونه ممکن است یک گروه تبعیدی بتواند پس از گذشت قرن‌ها، هویت قومی و فرهنگی خود را حفظ کند؟ شرایط زندگی در مهاجرت و تبعید چه تغییری در دیدگاه افراد نسبت به وطن خود ایجاد میکند؟ آیا می‌شود این نخستین گروه تبعیدیان ایرانی را با تبعیدیان دوره‌ی معاصر مقایسه کرد؟ در این صورت وجوه اشتراک و افتراق آنها چیست؟

«آذرمحلوجیان یک واقعه تبعیدِ جذاب را روایت می‌کند. متن کتاب گوبلنی است که به‌تدریج کامل می‌شود و از تجارت مخفیانه‌ی سوئد با تریاک در قرن نوزدهم، آداب کهن خاکسپاری پارسیان و ویژگی‌های حکومت مستعمراتی انگلستان سر درمی‌آورد.» (روزنامه‌ی سوئدی داگنز نی‌هتر)

آذرمحلوجیان نویسنده و مترجم ایرانی ساکن استکهلم نویسندگی را در سال ۱۹۹۵باانتشار کتاب «عکس‌های پاره شده» توسط انتشارات معتبرBonniers  آغاز کرد که با استقبال منتقدین و خوانندگان مواجه شد. وی تاکنون پنج کتاب به زبان سوئدی منتشر کرده است.