مامی، اسبت را چه کردی؟

کتاب، پاره‌هایی پراکنده‌، اما درهم تنیده‌ی زندگی یک زن شهری ایرانی‌‌ست که در نوجوانی با اندیشه‌های آزادی‌خواهانه و دادگسترانه آشنا می‌شود و درجوانی انقلاب بهمن ۱۳۵۷را می‌زید و در آن شرکت می‌جوید. سپس به یکی ازسازمان‌های انقلابی چپگرا می‌پیوندد و به مبارزه‌ی انقلابی روی می‌آورد. بااستبداد فراگیر پس از سی خرداد ۱۳۶۰، همچون هزاران مخالف جمهوری اسلامی، به زندگی مخفی روی می‌آورد و با ازهم‌گسیختگی سازمان سیاسی‌اش درتاخت‌و‌تاز مرگبار حکومت، تن به جلای وطن می‌دهد؛ همراه با همسر و دختربزرگش که بیش از سه سال ندارد. قاچاق‌برها، خانواده‌ی سه نفره را از مرزکردستان و کوه و کمر آن سامان می‌گذرانند و به خاک ترکیه می‌رسانند. پس ازاقامت کوتاهی در ترکیه، با گذر از مرز چندین کشور اروپایی، به فرانسه می‌رسند و درخواست پناهندگی سیاسی می‌کنند و این زمینه‌ساز بازبه‌دست‌آوردن دوباره‌ی دختر کوچکتر است. نویسنده به چند ‌و چون کنشگریسیاسی خود، همسر و سازمانی که همبسته‌ی‌آن بود نمی‌پردازد. اما زندگی درتبعید و دردهای تبعید را، به ویژه در از دست دادن پدر و مادر و دوست، به روشنی برمی‌نماید.(ناشر)