از زادگاهم تهران تا وطنم سالزبورگ

«هواپیما با تکان های شدیدی از ارتفاعش کم می شد و می توانستیم نور چراغ خانه ها و خیابان های تهران را کم کم ببینیم. من عاشق این لحظه بودم و در حالیکه فیلم میگرفتم با شوق به چراغ ها نگاه می کردم. مطمئن بودم فرود هواپیمای فرانکفورت که اعلام شود اشک شوق به مینو امان نمی دهد. نمی دانستم چه کسانی را در فرودگاه خواهم دید و از فکر اینکه بابا را نمی بینم بغض درگلویم نشست.» از متن داستان