گنجعلی صباحی (متولد ۱۲۸۵مرند -درگذشت ۱۳۶۸تهران) نویسنده معاصر ایرانی به‌شمار می‌رود. وی یکی از نویسندگان معاصر آذربایجانی بود که به زبان ترکی آذربایجانی می‌نوشت
عنوان اصلی کتاب “اؤتن گونلریم” است که با قلمی شیوا به فارسی ترجمه شده است.
کتاب خاطرات نویسنده است که با بیان روایی به شرح نمونه ای از زندگی مردم آذربایجان در کشاکش تاریخ و سیاست پرداخته است.
گنجعلی، درسال ۱۹۱۴در هفت سالگی با مادرخود همراه عمویش از روستای «میاب»منطقه ای بین میاندآب و مرند آذربایجان، به آن سوی ارس نزد پدرش به روسیه می رود.
باکو امید هزاران خانوادۀ فقیر ایرانی آن زمان بود که با هزاران امید برای تهیۀ کار رهسپار آنجا می شدند.
گنجعلی سال ۱۹۲۰پس از انقلاب اپریل و تشکیل حکومت شوروی در آذربایجان به تحصیل می پردازد و معلم می شود.
تا اینکه مسئلۀ اخراج ایرانی ها از شوروی، زندگی آرام او را زیر و رو می کند.کسانی را که تبعه ایران بودند، گروه گروه بازداشت کرده و به زندان ها می فرستادند. گنجعلی نیز بازداشت و به قزاقستان شمالی اعزام و به پنج سال تبعید محکوم شده بود و با کارهای سخت جانفرسا در سرمای کشندۀ منطقۀ سیبری در مزارع و دامداری و چوپانیدوران تبعید را می گذراند.
پس از آزاد شدن درحالی که به چهل سالگی رسیده همراه خانوادۀ خود به زادگاهش ایران برمی گردد.
درسال ۱۹۳۷ایرانیان ساکن کشور شوراها به صورت جمعی به ایران بازگردانده شدند. در سال ۱۹۳۸به بهانۀ آتش سوزی درقورخانه تهران که آن را به مهاجران نسبت دادند. آن ها را به اتهام های “کمونیست” و ”اخلالگر” تحت تعقیب قرار دادند، به زندان انداختند و سپس همراه خانواده هایشان به نقاط بد آب و هوای ایران تبعید کردند. نویسنده گرفتاری نسلهای پیشین را تجربه می کند. به شهرک کوچک بدرآباد، در چند کیلومتری جاده خرم آباد –اهواز تبعید می شود. پس از چهارماه به مکان تازه “علشتر” یا قلعۀ مظفر منطقه ای بین خرم آباد و بروجرد تبعید می شوند و...
