سرشت عصیانگر انسان

کتاب مقاله ای بلند در باره خداشناسی و مرگ خداست. در سخنی با خواننده آمده است: «این نوشتار بیانِ تجربه‌ای است مشترک با شوریده‌گانی که رقصِ اندیشه را آزموده‌اند؛ رقصان به‌سانِ هنگامه‌ای که ترس و دلهره رنگ می‌بازد، بندۀ طاغی از سجده سر بازمی‌زند، میوۀ ممنوعه تا آخرین تکه‌اش خورده می‌شود، نبرد میانِ شیاطین و خدایان آغاز می‌گردد. این بار سلاحِ نقد شاکلۀ حقیقت را نشانه رفته است»