علیرضا

علیرضا، ترجمۀ فارسی فینالیست بهترین کتاب سال ۲۰۱۲ جایزه ویلیام سارویان دانشگاه استانفورد آمریکا به بازار آمد. علیرضا داستان زندگی پسرکی بی‌خانمان در سال‌های پیش از انقلاب است. پدر و مادرش از هم جدا می‌شوند، هریک به راه خود می‌روند و علیرضا را به دست سرنوشت رها می‌کنند. آوارگی، ترس، تنهایی و گرسنگی، زندگی هرروزه‌ی پسرک می‌شود.
مانند نهالی کوچک که اسیر طوفان شده باشد اما علیرضا به‌مرور زمان یاد می‌گیرد به‌جای مقابله با باد و طوفان‌های کمرشکن زندگی، با آن‌ها هماهنگ شود. از آنجاکه کسی در زندگی‌اش نیست تا به او نتوانستن و تسلیم سرنوشت شدن را بیاموزد، علیرضا آزادانه خیال‌پردازی می‌کند و به آینده‌هایی بهتر و ظاهراً ناممکن می‌اندیشد. در حقیقت شوربختی‌هایش کلید خوشبختی‌هایش می‌شود. در هفده‌سالگی، او با یاری غریبه‌های خوبی که در طول زندگی‌اش با آن‌ها آشنا می‌شود، رویاهایش را به واقعیت می‌رساند و به آن‌سوی اقیانوس‌ها پرواز می‌کند. در آنجا به زندگی و خانوده‌ای که در طول سال‌های تنهایی‌اش با خیال‌هایش بافته بود می‌پیوندد. (شادی حامدی