بحران دموکراسی در ایران 1332-1320

«بحران دموکراسي در ايران» در 20 فصل جداگانه با تشريح تاريخي –تحليلي دوره‌هاي خدمت نخست وزيران ايراني در اين دهه و بررسي نوع تعامل قواي سه‌گانه و نهاد سلطنت در ايران دهه 20 همچنين نقش مهم نخبگان ايراني در اين سال‌ها عدم تحقق دموکراسي را واکاوي کند. کتاب، البته از نقش دولت‌هاي خارجي خصوصا انگلستان در وقايع اين دهه غافل نشده و با بررسي انبوهي از اسناد و مدارک بريتانيايي که عمدتا گزارش‌هاي ديپلمات‌هاي انگليسي به وزارت خارجه اين کشور است به نحوي منصفانه و به دور از بيماري توهم توطئه مزمن ايرانيان نقش دولت‌هاي خارجي در تحولات سياسي ايران را بررسي کرده است.
عظيمي خلاف بسياري از کتاب‌ها، تنها به بررسي مفصل وضعيت سياسي کشور در دوران نخست وزيراني چون قوام، مصدق يا رزم‌آرا نپرداخته و با وسواس تلاش کرده است درک روشني در خصوص عملکرد، مشکلات و تعاملات نخست وزيران مختلف اين دوره همچون حکيمي، ساعد، سهيلي، هژير و علا به مخاطبان خود بدهد.