انفرادیه ها، مجموعه داستان

این اثر مجموعه‌ای از چهار داستان است که به شکلی باهم دررابطه‌اند. می‌توان آن‌ها را چهار فصل از یک رمان و یا داستان‌هایی به‌هم پیوسته نیز در نظر آورد. هر چهار داستان در سلول‌هایی انفرادی می‌گذرند. هرفصل و یا هر داستان یک شخصیت بیشتر ندارد و هم او راوی داستان می‌باشد. ازچهار تن سه مرد و یک نفر زن است. هر سلول شماره‌ای دارد و آن‌طور که ازشماره‌ها بر می‌آید، سه سلول باید در کنار هم باشند. سلولی که زن در آن محبوس است، نباید فاصله‌ای زیاد با دیگر سلول‌ها داشته باشد...

راویان نام ندارند از مکان داستان و این‌که در کدام شهر و یاحتا کشور قرار دارد، چیزی نمی‌دانیم. هر آن‌کس که گذارش به زندان‌های جمهوری اسلامی افتاده باشد و یا شرح زندگی در زندان از کسی شنیده و یاخوانده باشد، بی‌هیچ شک، محل وقوع حادثه را ایران و چه بسا همین تهران،پایتختِ کشور، حدس می‌زند.

شخصیت‌های داستان بی آن‌که بیان گردد، حدس زده می‌شود در رابطه‌ای سیاسی بازداشت شده‌اند. به ظاهر؛ اتهام خویش  را نمی‌دانند. شکنجه می شوند که بگویند و اقرار کنند، اما چیزی ندارند که اعتراف‌نامه‌شان گردد.

رضا خندان مهابادی (زاده ۱۳۳۹) منتقد،نویسنده و فعال اجتماعی و عضو هیئت دبیران کانون نویسندگان ایران است. ازاین نویسنده علاوه بر مقالات متعدد در نشریات، کتاب‌های زیر منتشر شده است:
بچه‌های محل (مجموعه داستان)، از کوزه همان برون تراود که در اوست (نقد و بررسیادبیات کودک)، چنگ رازی (گردآوری - ادبیات کودک)، فرهنگ افسانه‌های مردم ایران (19 جلد، همراه با علی اشرف درویشیان)، داستان‌های محبوب من (7 جلد،نقد و بررسی داستان‌های کوتاه، همراه با علی اشرف درویشیان)، دانه و پیمانه(نقد و بررسی داستان و رمان، همراه با علی اشرف درویشیان)، انفرادیه‌ها(مجموعه داستان)، داستان در بوته (نقد و بررسی مجموعه داستان و رمان) و یادداشت‌های زندان