در این کتاب؛ تحولات چندین دهه اخیر که در طول زندگی پرماجرا و سیاسی نظامی نگارنده رخ داده و او خود در بسیاری از آنها حضور و یا نقش فعال داشته مورد تحلیل و تفسیر قرار گرفته است.
در این کتاب؛ با نگاهی به گذشته تاریخ مستند و همچنین تاریخ اساطیری ایران در دوران جمشید شاه چنین نتیجه گرفته شده که از نظر کلی؛ اوضاع و احوال و نقاط ضعف پادشاهان و رهبران کشور؛ دربار حکومتی؛ طبقه روحانیت؛ طبقه ارتشیان و شرائط جامعه در هر چهار سقوط بزرگ تاریخی؛ کاملاً مشابه و یکسان بوده و در هر چهار مورد نیز طرز عمل و رفتار نیروهای مهاجم و طرز برداشت و برخورد جامعه ایران در برابر مهاجمین به گونه ای شگفت انگیز یکسان و مشابه بوده و شوربختانه؛ نه رهبران و بزرگان کشور و نه جامعه فلک زده ایران هرگز از گذشته ها پند و عبرت نگرفته و برای پیشگیری از سقوط ها قدمی برنداشتهاند.
در لابلای کتاب؛ بخشی از رویدادها و جریانات ناگفته مانده که به انقلاب بهمن 1357 منتهی گردیده نیز مورد بررسی و تحلیل واقع شده است.
نصرالله توکلی نیشابوری در سال 1327 از دانشکده افسری تهران فارغ التحصیل شده و در شصت و پنج سال گذشته در بسیاری از صحنه های سیاسی نظامی ایران حضور و یا شرکت فعال داشته است.
توکلی دوره عالی پیاده نظام را در آکادمی سن سیر فرانسه؛ دوره های متعدد نظامی از جمله دوره جنگهای روانی و ضد شورش را در آمریکا؛ دوره دفاع اتمی و شیمیائی را در انگلستان و دانشگاه جنگ را در کویته پاکستان طی کرده است.
وی از طرف اولین شورای انقلاب؛ فرماندهی نیروهای انقلابی و ریاست موقت ستاد کل ارتش را عهده دار شده و برای جلوگیری از فروپاشی کشور و تقلیل خسارات ناشی از تندرویها و هرج و مرج تلاش و نقش اساسی ایفا میکند.
در پایان هفته اول انقلاب سرهنگ توکلی به سبب مخالفت با اعدام فرماندهان ارتش شخصا از کار کناره گیری نموده است.
